زیباست که

به جان می خرد

تن عریان درخت خواب الود

باد بهاری را


چشمان بسته ی پنجره باز نمی شود

انگار هم درد درخت باغچه مان شده

منتظر خانه تکانی عید است


دوچرخه ی بابابزرگ دیگر از حیاط خانه خسته شده

این روزها عجیب حسود عصای جدید پدربزرگ است